Genezen van Hyperventilatie. Is het te simpel om waar te zijn?

Nee … lees dit verhaal en besef…dat het soms heel simpel kan zijn!

Hyperventilatie een hel.

Lang geleden kreeg ik hyperventilatie als etiketje geplakt op mijn klachten.
Het begon op een dag dat ik televisie keek en mezelf ineens anders voelde.
Vreemder en niet mijzelf ergens. Alsof ik mij ineens enorm bewust was van alles wat ik voorheen niet zo had gehad.

Ik vond dat een naar gevoel.
Maar schonk er weinig aandacht aan.
Op een dag kreeg ik weer dat vreemde gevoel, alsof je wat buiten je persoonlijke zelf verkeerd.
Ik vond het best beangstigend.

Je hoopt dan dat je dat gevoel nooit meer krijgt.
Toch gebeurde dit vaker.
Je wordt er dan best wel bang voor, want wat heb je?
Waarom overkomt je dit?

Nu had ik een tijdje bloedarmoede, dus ook dan hyperventileer je wat vaker, je ademt dan sneller.
Lage bloeddruk kan idem een oorzaak zijn, ook daar had ik vaak last van.
Al met al ging het later wel wat redelijker.

De angst voor dat nare gevoel vertrok weer tot ik op kamers ging wonen.
Ik nam een kat, maar wist toen nog niet dat ik daar allergisch voor was.
Maar jaren later bleek dat dus wel zo te zijn.

Dus op dat kleine kamertje inclu kat en haren, had ik behoorlijk vaak last van hyperventilatie.
Nu had ik veel stress in die tijd dus zo raar was het niet dat de arts zei dat het hyperventilatie was.

Op een dag kreeg ik het ook in de winkel.
Paniek, totale paniek… ik ging hierna de supermarkt associëren met paniek aanvallen.
Dus moest ik er naartoe dan had ik al paniek en stress!
Ik wist nooit door wat en waarom. Ik dacht dat ik gek werd o.i.d en durfde er ook met niemand over te praten.

Inmiddels las ik veel over psychologie en dat bracht mij ook veel zelfkennis, kan nooit kwaad immers.
Maar elke paniek reactie was gewoonweg niet echt te verklaren vanuit de stresssituaties die ik doormaakte. Achteraf prima verklaarbaar, maar toen nog lang niet.

En je neemt toch aan dat je huisarts weet wat hij zegt?
Na vele jaren ontdekte ik pas dat ik allergisch was voor bepaald voedsel, kleur en smaak en zoetstoffen.

Ik had ondertussen psychisch enorm veel meegemaakt op welk gebied dan ook.

Hyperventilatie gooit echt je hele leven overhoop.
Je moet het je voorstellen alsof je de hele dag een ballon loopt op te blazen… lekker gevoel hé?
Nou niet bepaald…
Ik leefde in een hel van angsten. Paniekaanvallen om niets.
Zomaar. Elke dag opnieuw kon ik weer paniek gaan voelen.
Wat was er toch met mij aan de hand? Het sloeg nergens op want psychisch gezien was er geen oorzaak.
Ik wilde geen zenuwpillen o.i.d. No way! Ik had niets nml en dat wist ik ook!
Als ik boodschappen moest doen, begon ik met mijzelf toespreken, je kan het!
Kom op, je kunt dit aan! Er gebeurd niets!
Alles komt goed.
Ik bedacht me dat ik beter kon beginnen met een kleine supermarkt.
In mijn jaszak had ik een steentje zodat, mocht ik paniek gaan voelen, ik daar in kon knijpen!
Dat hielp wel iets, ook de kleinere supermarkten waar het niet zo druk was gaven meer rust.
Op zich hoe minder stress je voelt hoe beter natuurlijk. Als je van tevoren al in paniek raakt omdat je misschien wel gaat ”hyperventileren”, dus dat werkte wel een beetje voor mij.
En als het goed was gegaan mocht ik iets leuks voor mijzelf kopen.
Een kleinigheidje, maar ik beloonde mijzelf in feite voor goed gedrag.

Ik ging naar een school, en raakte vaak in paniek als ik op school was.
Gek genoeg, altijd pas na de eerste pauze!
Achteraf niet zo verwonderlijk, ik dronk met klasgenoten een bak koffie in de pauze en die koffie was mega sterk!
Dat veroorzaakte bij mij nervositeit en dan raakte ik alweer in paniek…zo van ”Oh God help niet weer…”
Ik had er geen controle over immers. Dacht ik.
Dus eenmaal een paniek aanval meemaken, kan deze het ook weer oproepen, juist omdat je niet weet waardoor dit komt.
Had mijn huisarts toen opgelet en een beter onderzoek gedaan, dan had ik toen mijn opleiding kunnen afmaken.

Helaas eenmaal een etiket, is blijkbaar voor altijd een etiket.
Ik stopte dus met school in die tijd.

Niemand begreep wat er scheelde, ikzelf al helemaal niet. Ik zat dus hele dagen thuis op mijn kamertje.
Uitgaan deed ik ook niet meer, ik durfde bijna niets meer te ondernemen nml.
Altijd die angst voor de angst.
Ik voelde mijzelf waardeloos.
Ik was soms erg down, maar ook te vaak nerveus.

Uiteindelijk na vele, vele jaren en 3 jaar achter elkaar voorhoofdholte ontstekingen die maar niet over wilden gaan, zei een nieuwe huisarts: ”Volgens mij heb jij hooikoorts”!?
Hij liet mij testen, en daar zag je niets aan eigenlijk.
Maar aangezien ik wel degelijk in bepaalde tijden elk jaar dezelfde klachten had en de Zyrtec hooikoortstabletten geweldig hielpen, en ik geen paniekaanvallen meer had en geen angst, moest het dat wel zijn.
Onvoorstelbaar, wie had dat nu gedacht?

Hooikoorts was toch iets met rode ogen en veel niesbuien?
Nou niet dus.

Hooikoorts kun je ook hebben zonder de bekende klachten.
Ik ontdekte dus ook dat ik heel gevoelig reageerde op medicijnen bv, misschien een teken dat mijn lichaam reageerde als dat van een kind. Zou  men mij testen op hooikoorts middels kinderwaarden had men vast iets gevonden.
Ik neem bv geen hele paracetamol maar een halve, die werkt ook prima…waarom dan een hele nemen dan?

Hierna ontdekte ik dat ik heftig kon reageren op cola.
Teveel maakte mij nerveus en dan ging ik sneller ademhalen en dus hyperventileren.

Ik ontdekte ook waarom ik vaak s ‘avonds niet kon slapen.
Ik gebruikte tandpasta met zoetstoffen, dat zit tegenwoordig helaas overal in.
Maar mijn keel knijpt dicht bij zoetstoffen en dan lag ik in bed met die rare droge keel te schrapen met mijn keel en ook dan leek het of ik bijna geen lucht kreeg dus wat doe je?
Juist hyperventileren.

Ik heb dit uitgebreid getest en elke keer als ik die tandpasta gebruikte dan kreeg ik last.
Ik gebruikte op den duur enkel nog kindertandpasta zonder zoetstoffen.

Kauwgom met zoetstoffen?
Ik werd er plots een beetje fel door, was ineens mijzelf niet meer.
Ik wist het, merkte het zelf. Kon er weinig aan doen.
Ik gooide de kauwgom weg en dronk wat water, want dat hielp goed als ik iets had gegeten of gedronken waar ik allergisch voor was, dan moest ik 4 glazen water drinken en dan zakte het al snel weer weg.

Frisdrank met zoetstoffen?

Niet aan mij besteedt, mijn keel knijpt dan idem dicht, mijn tong en gehemelte voelen dan glad aan en vreemd en dan weet ik direct dat er iets in zit dat niet goed voor mij is.
Mensen geloven dit vaak niet, dus geven ze je alsnog frisdrank met zoetstoffen er in.
Ik zeg dit dan wel, is dit frisdrank met zoetstof?
Want ik voel het, mijn keel knijpt dan dicht.
”Ach ja”, zegt men dan ook nog laconiek,” ik dacht dat je denkt dat het zo is”.
M.a.w. men neemt je ook nog niet eens serieus zelfs.

Nou goed uiteindelijk heb ik heel wat uitgetest op mijzelf qua voeding.

Ik heb geen hyperventilatie meer gehad sinds die tijden… van hooikoorts ontdekking… voeding etc.
Aangezien ik weet dat er veel mensen zijn die ook dit soort klachten ervaren  maak ik deze website voor jullie.
Velen zullen het niet kunnen geloven, maar probeer het maar eens uit, let op je voeding.
Ik zal alle tips etc. hier plaatsen zodat jullie dit zelf ook kunnen ontdekken.

Op hoop van zegen, als ik enkele mensen gered heb van psychiater geouwehoer, pillen en rotzooi en je kunt weer gewoon verder zonder ellende van paniek en stress en hyperventilatie. dan was wat ik meegemaakt heb niet voor niets.

Dus voor jou, deze website. Hopelijk helpt het jou.